Nazwa: Bellapan
Postać: tabl.
Dawka: 250 mcg
Opakowanie: 20 tabl.
Skład: 1 tabletka zawiera:
zespół alkaloidów tropanowych w przeliczeniu na Atropini sulfas (atropiny siarczan) - 0,25 mg.
Wskazania: Stany skurczowe w obrębie przewodu pokarmowego (kolka żołądkowa, jelitowa), dróg moczowych, dróg żółciowych.
Stany, w których konieczne jest zmniejszenie wydzielania śliny i wydzieliny oskrzelowej.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na atropinę lub którykolwiek składnik preparatu, jaskra, astma oskrzelowa, przerost gruczołu krokowego, zatrzymanie moczu, tachykardia, niewydolność krążenia, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zwężenie odźwiernika, ciąża, karmienie piersią.
Działania niepożądane: Niekiedy występują:
zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: suchość błon śluzowych i skóry, zaczerwienienie skóry, zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia,
zaburzenia okulistyczne: akomodacji, porażenie zwieraczy źrenicy, zwiększenie ciśnienia śródgałkowego,
zaburzenia psychiczne: pobudzenie lub depresja w zależności od dawki, omamy wzrokowe.
Interakcje: Amantadyna, chinidyna, niektóre preparaty przeciwhistaminowe, niektóre leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, pochodne fenotiazyny, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, meperydyna, inhibitory MAO, neuroleptyki nasilają działanie cholinolityczne.
Bellapan działa antagonistycznie w stosunku do preparatów pobudzających perystaltykę przewodu pokarmowego, np. metoklopramidu, inhibitorów cholinesterazy i parasympatykomimetyków. Bellapan osłabia działanie fenotiazyny.
Na skutek spowolnienia perystaltyki zwiększa się wchłanianie z przewodu pokarmowego atenololu, digok-syny, diuretyków tiazydowych, natomiast zmniejsza cymetydyny i lewodopy.
Dawkowanie: Dorośli :
doustnie, 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, popijając wodą.
Środki ostrożności: Długotrwałe podawanie preparatu Bellapan wywołuje wysuszanie błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia akomodacji.
U mężczyzn z przerostem gruczołu krokowego może nasilać dolegliwości związane z trudnościami w oddawaniu moczu.
Bellapan może powodować reakcje nadwrażliwości w postaci wysypki na skórze.
Lek (ze względu na obecność laktozy) nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy.
Prowadzenie pojazdów: Bellapan może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i urządzeń mechanicznych w ruchu ze względu na możliwość wywoływania takich objawów niepożądanych, jak zaburzenia akomodacji, czy omamy wzrokowe.
Przedawkowanie: Po przedawkowaniu występuje zmniejszenie wydzielania śliny i potu, podwójne widzenie, fotofobia, zaczerwienienia skóry, wysypka, podwyższona temperatura ciała, rozszerzenie źrenic, tachykardia, kołatanie serca.
Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: podniecenie, dezorientacja, chód ataktyczny, omamy, zaburzenia mowy, delirium, drgawki, śpiączka, ból głowy, hipertermia.
W przypadku przedawkowania w stanach delirycznych stosuje się dożylnie krótko działające pochodne kwasu barbiturowego.
W utracie przytomności stosuje się sztuczne oddychanie za pomocą odpowiednich aparatów. W przypadku zatrucia wskazane jest płukanie żołądka zawiesiną węgla aktywowanego w wodzie. Odtrutkami są preparaty o antagonistycznym działaniu, pobudzające układ przywspółczulny (fizostygmina, neostygmina).
Ciąża: Atropina przenika przez barierę łożyska.
Nie prowadzono badań stosowania atropiny u kobiet ciężarnych, a dane uzyskane w badaniach prowadzonych na zwierzętach są ograniczone.
Dożylne podanie atropiny w okresie ciąży lub podczas porodu może wywołać tachykardię u płodu. Atropina może być stosowana u kobiet ciężarnych wyłącznie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść przewyższa możliwe ryzyko.
Niewielkie ilości atropiny przenikają do mleka, co może doprowadzić do wystąpienia działań antymuskarynowych u dziecka karmionego piersią; atropina może ponadto hamować laktację. Nie zaleca się stosowania atropiny w okresie karmienia piersią.
