Nazwa: Aspargin
Postać: tabl.
Dawka: 17mg+54mg
Opakowanie: 50 tabl.
Skład:
1 tabletka zawiera: 17 mg jonów magnezu w postaci 250 mg magnezu wodoroasparaginianu (Magnesii hydroaspartas ) oraz 54 mg jonów potasu w postaci 250 mg potasu wodoroasparaginianu (Kalii hydroaspartas ).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza 53 mg.
Wskazania: Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu (nie wymagające podawania pierwiastków drogą dożylną): - przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca, zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu;
- profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem;
- w rekonwalescencji pozawałowej;
- po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu;
- jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu).
Produkt leczniczy jest przeznaczony dla pacjentów w wieku powyżej 12 lat.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik produktu leczniczego (patrz pkt 6.1), hipermagnezemia, hiperkaliemia, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy od 30 ml/min), zakażenia dróg moczowych, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok), bradykardia, myasthenia gravis , znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.
Działania niepożądane: Częstość występowania ustalono jako: niezbyt często (≥ 1/1000, < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) lub bardzo rzadko (< 1/10 000).
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA | Częstość | Działania niepożądane |
Zaburzenia układu nerwowego | Bardzo rzadko | Bezsenność |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Rzadko zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek | Hiperkaliemia |
Zaburzenia żołądka i jelit | Niezbyt często | Bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie. |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Rzadko | Zaczerwienienie skóry |
Zaburzenia serca | Rzadko | Zaburzenia przewodnictwa przedsionkowokomorowego |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | Rzadko | Osłabienie mięśniowe |
Interakcje: Produktu leczniczego nie należy podawać jednocześnie z fosforanami i związkami wapnia, gdyż zmniejszają one wchłanianie magnezu. Wchłanianie magnezu zmniejsza się w obecności lipidów i fitynianów w diecie.
Związki magnezu zmniejszają wchłanianie tetracyklin; należy zachować, co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem obydwu preparatów. Magnez zmniejsza wchłanianie związków żelaza, fluoru, oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny. Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B, mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu. Glikozydy naparstnicy stosowane w połączeniu z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Produktu leczniczego nie należy stosować jednocześnie z atropiną ani hioscyjaminą, gdyż wzrasta ryzyko owrzodzeń jelita, które mogą wystąpić przy doustnym przyjmowaniu soli potasu. Produkty lecznicze moczopędne (amiloryd, spironolakton, triamteren) oraz inhibitory konwertazy angiotensyny (kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi. Kortyzon zmniejsza efekt działania potasu. Zawarty w preparacie potas zmniejsza wchłanianie witaminy B 12 .
Dawkowanie: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat:
Doustnie, zwykle od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, po posiłku (co odpowiada od 34 mg do 102 mg Mg ++ / dobę (1,4 mmol do 4,2 mmol) oraz od 108 mg do 324 mg K + / dobę (2,7 mmol do 8,3 mmol).
Uwaga: przyjmuje się, że całkowite dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg masy ciała, a przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonu na dobę.
Środki ostrożności: Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych. Produktu leczniczego nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała). Nie podawać z innymi preparatami zawierającymi potas. Przy długotrwałym stosowaniu, w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenie potasu i magnezu w surowicy, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazyizomaltazy nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
Prowadzenie pojazdów: Produkt leczniczy stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu oraz sprawność psychoruchową.
Przedawkowanie: Objawy zatrucia
Biegunka, nudności, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, zaburzenia oddechu, spadek ciśnienia krwi, drgawki, nużliwość mięśni, uczucie znużenia, opadanie powiek.
Leczenie
Należy stosować leczenie objawowe. Przy ciężkich zatruciach podaje się dożylnie sole wapnia lub dokonuje dializy.
Ciąża: Zarówno magnez jak i potas uznano za bezpieczne w czasie ciąży.
Obydwa jony przekraczają barierę łożyskową i przenikają do mleka kobiet karmiących (przy stabilnym zwykle poziomie osoczowym są to ilości fizjologiczne i niezbędne dla prawidłowego rozwoju płodu lub noworodka).
W zalecanych dawkach produkt leczniczy może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią, ale po uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym, który wskaże właściwą dawkę produktu leczniczego.