Nazwa: Apap
Postać: tabl.powl.
Dawka: 500 mg
Opakowanie: 12 tabl. (blist.)
Skład:
Jedna tabletka powlekana zawiera:
Paracetamolum (paracetamol) 500,0 mg
Wskazania: Bóle o różnej etiologii: głowy, mięśni, zębów, nerwobóle, bóle menstruacyjne.
Gorączka, np. w przebiegu przeziębienia lub grypy.
Przeciwwskazania: Stosowanie inhibitorów MAO oraz okres do 2 tygodni po ich odstawieniu. Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej. Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Działania niepożądane: Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: ostre uszkodzenie wątroby występujące zwykle w wyniku przedawkowania;
Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, zaburzenia trawienia;
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, rumień, wysypka, plamica barwnikowa; Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości na lek, wstrząs anafilaktyczny;
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza, trombocytopenia.
Interakcje: Preparatu nie należy stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol.
Paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (warfaryny, kumaryny). Jednoczesne podawanie z ryfampicyną, izoniazydem, lekami przeciwpadaczkowymi, barbituranami, diflunisalem, sulfinpirazonem lub innymi lekami indukującymi enzymy mikrosomowe wątroby zwiększa ryzyka uszkodzenia wątroby. Paracetamol podawany łącznie z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Stosowanie paracetomolu łącznie z zydowudyną może powodować neutropenię oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby. Kofeina nasila przeciwbólowe działanie paracetamolu.
Dawkowanie: Dorośli: 1-2 tabl. 3-4 razy na dobę (maksymalnie 8 tabletek w ciągu doby).
Dzieci powyżej 12 lat: 1 tabletka 3 do 4 razy na dobę.
Należy przestrzegać co najmniej 4 godzinnego odstępu między kolejnymi dawkami.
Środki ostrożności: Lek zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. Stosowanie preparatu przez osoby z niewydolnością wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby. Ostrożnie stosować u osób z niewydolnością wątroby, nerek i astmą oskrzelową. W czasie przyjmowania preparatu nie wolno pić alkoholu.
Prowadzenie pojazdów: Lek nie wpływa na sprawność psychomotoryczną.
Przedawkowanie: Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie preparatu może spowodować w ciągu kilku – kilkunastu godzin objawy, takie jak: nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.
W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywowanego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą.
Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wysokość tego poziomu w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami trzeba prowadzić. Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, to trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: co najmniej należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i (lub) metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 godzinach od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 godzinach. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii.
Ciąża: Badania na zwierzętach nie wykazały ryzyka dla płodu, jednakże nieznane są wyniki kontrolowanych badań u kobiet w ciąży.
Paracetamol przenika do mleka matki w ilości 0,1% do 1,85% dawki przyjętej przez matkę. Tak jak inne leki paracetamol może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności.